focusing

Εστιάζοντας λοιπόν στο τι μας κάνει να βγούμε από τα ρούχα μας και τι μας ενώνει ως λαό, έθνος για την ακρίβεια, ξανά καταλήγουμε στην πατροπαράδοτη ΠΑΤΡΙΔΟΚΑΠΗΛΙΑ μας.
Πως γίνεται σε ότι κι αν συμβεί εμείς να θυμόμαστε την υπερήφανη καταγωγή μας και την πλούσια και ανεπανάληπτη κληρονομιά μας, μόνο ο Εέλληνας μπορεί να το κάνει! Αυτή τελικά μήπως είναι και η "μαγκιά της φυλής"? Το να τα έχεις κάνει όλα "σαν τα μούτρα σου", το να επιδεικνύεις έναν απίστευτο Ωχαδερφισμό (δική μας και αυτή η παγκόσμια λέξη – έννοια - κίνημα) σε σχέση ακόμα και με τα παιδιά σου, το να σε νοιάζει μόνο να μην καταστρέφουν οι "ξένοι", είναι κάτι που αποτελεί ΠΑΤΕΝΤΑ!
Δεν μας πειράζει που εάν βρούμε αρχαία κάτω από το σπίτι μας μάλλον θα τα πουλήσουμε σε κανά κουτόφραγκο ή αν δεν βρούμε τις "άκρες" απλώς θα τα καταστρέψουμε να μην υπάρχουν. Δεν μας πειράζει το ότι και αυτά που υπάρχουν δεν τα φυλάσσουμε και στις καλύτερες συνθήκες για την "διαβίωση" τους. Δεν ενδιαφερόμαστε να ελέγχουμε τι μας ανήκει, εδώ στην εσωτερική αγορά. Αλλά, μόλις κανάς κουτός κάνει καμία Π@@ρια... βούρρρ για γκρουπ των δέκα χιλιάδων στο facebook!
Και μόλις πάρουμε το «συγνώμη» και την ταπεινωτική ήττα του κουτού, ξεχνάμε τι απόσταση υπάρχει από την Αφροδίτη της Μύλου μέχρι σήμερα. Καθόμαστε εκεί, «έ, αφού έχουμε τόσο ένδοξο παρελθόν..!», και κουβέντα για το σήμερα ή το αύριο… «έ, και αύριο βρε αδελφέ κάτι θα βρούμε από το παρελθόν που να μας βγάλει ασπροπρόσωπους» !!!!!!
Ωχ,αδέλφια.. το δαχτυλάκι η Αφροδίτη, η Νίκη, ο Ερμής, οι Κούροι κ οι κόρες έπρεπε από καιρό να το σηκώσουν και όχι στο Fotoshop !!
Άλλα δύο σχόλια: Απο τον Ανέστη και απο τον Νίκο Φωτάκη

Σχόλιο.

αυτήν μου την αντιγραφή την οφείλω:

στο Κόκκινο μπαλόνι,

στον antidrasi+sex,

στον Κ.Υ.Π WALKING

το είδα εδώ

Ο γολγοθάς του Ν.Ο.Κ.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Στην τελική ευθεία φαίνεται ότι μπαίνει το θέμα της εξεύρεσης χώρου για την δημιουργία αθλητικών εγκαταστάσεων του Ναυτικού Ομίλου Κιάτου.

Την Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου το Λιμενικό Ταμείο Κορινθίας καλείται να αποφασίσει την παραχώρηση χρήσης μικρής έκτασης του λιμανιού του Κιάτου στον Ναυτικό Όμιλο, με σκοπό ο όμιλος να δημιουργήσει κατάλληλες ναυταθλητικές εγκαταστάσεις.

Να σημειώσουμε εδώ ότι, ενώ ο Όμιλος παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια μια σημαντική δραστηριότητα, τα προβλήματα που αντιμετώπισε στο παρελθόν, δεν επέτρεψαν την δημιουργία κατάλληλων υποδομών για την ασφαλή και άνετη άθληση των μικρών κυρίως αθλητών, οι οποίοι αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο κάθε χρόνο.

Έχοντας όλα αυτά υπόψη του, αλλά και το ότι η δημιουργία αξιοπρεπών εγκαταστάσεων από τον Ν. Ο. Κιάτου θα δώσει τη δυνατότητα στην πόλη μας να προσφέρει στους μικρούς κυρίως αθλητές υπηρεσίες υψηλότερου επιπέδου και παράλληλα να διοργανώσει αγώνες Περιφερειακού ή ακόμα και Πανελλήνιου επιπέδου, με πολλαπλά για την πόλη οφέλη, το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε σχεδόν ομόφωνα (με μόνο μία λευκή ψήφο) να στηρίξει αυτή την προσπάθεια του Ν.Ο. Κιάτου.

Ελπίζουμε την Παρασκευή το Λιμενικό Ταμείο Κορινθίας να δώσει επιτέλους λύση στο πρόβλημα του χώρου των αθλητικών εγκαταστάσεων του Ν. Ο. Κιάτου και με την απόφασή του να ανοίξει μια νέα σελίδα για τον ναυταθλητισμό στη πόλη μας

δεν ξέρω τι να γράψω ρε παιδιά!

Και έτσι αντιγράφω:

"Τόσα πράγματα να γράψει και να σχολιάσει κάνεις, τόσος λίγος χρόνος και ακόμα λιγότερη διάθεση.
Και όχι μόνο διάθεση, ικανότητα συγκέντρωσης.

Στο ίντερνετ περνάω αρκετές ώρες, όχι όσες κάποιες εποχές στο παρελθόν, αλλά στον μέσο όρο μου.

Η "κρίση" έχει χτυπήσει και εμένα, όπως και αρκετούς ακόμα μπλόγκερς, από αυτούς που εγώ θεωρώ "καλούς".
Γράφουν ολοένα και λιγότερο.
Οι καλύτεροι μπλόγκερς λοιπόν κουράστηκαν? Ποιος ξέρει. Μπορεί να είναι και μια λογική κοιλιά, μπορεί και να είναι η ασυνείδητη αντίληψη ότι "δεν πα να γράφουμε και να χώνουμε, τίποτα δεν αλλάζει σε αυτό το ρημαδότοπο".

Αντί να πολλαπλασιάζονται οι "φωνές της λογικής", πολλαπλασιάζονται οι κραυγές και ο θόρυβος." Εδώ η πολύ ενδιαφέρουσα σε πλοκή συνέχεια

Πόσες φορές πονάει η αγάπη?

"Τρεις φορές πονάει η αγάπη όταν σε κόβουν, όταν παντρεύεσαι κι όταν γεννάς "
Παλιό αφρικανικό γνωμικό

«Σήμερα όλοι στο χωριό είναι χαρούμενοι, γιατί είναι η μέρα που τα κορίτσια θα κάνουν κλειτοριδεκτομή. Σ'; εμάς έτσι γίνεται, για να μπορεί έπειτα το κορίτσι να παντρευτεί», εξηγεί ο αρχηγός του χωριού. «Ξέρεις τι είναι κλειτοριδεκτομή;», ρωτάμε τη μικρή του κόρη Αϊσά, 10 χρονών. Η μητέρα προλαβαίνει: «Δεν τους λέμε τίποτα, για να μη φοβηθούν και αντισταθούν. Θα καταλάβουν εκείνη τη στιγμή που θα τους συμβεί». Το ξημέρωμα, σ'; ένα σπίτι έξω από το χωριό, ένα - ένα 37 μικρά κορίτσια θα υποβληθούν σε αυτή τη βάναυση πρακτική.
Κλειτοριδεκτομή είναι ο συνήθης όρος με τον οποίο αναφερόμαστε στον ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων. Συνίσταται στην εκτομή μέρους ή ολόκληρης της κλειτορίδας, ή και των μικρών και μεγάλων χειλέων του αιδοίου. Κάποιες φορές η διαδικασία ολοκληρώνεται με τη συρραφή της σχισμής και το στένεμα της εισόδου του κόλπου. Η πρακτική παρομοιάζεται συχνά με την ανδρική περιτομή, στην πραγματικότητα, όμως, το ακριβές αντίστοιχο στους άνδρες είναι ο ευνουχισμός. Δεν είναι σπάνιο, μικρά κορίτσια να πεθαίνουν επιτόπου τη στιγμή της κλειτοριδεκτομής, από την ακατάσχετη αιμορραγία ή τον αφόρητο πόνο και το σοκ
Πρόκειται για ένα αρχαίο έθιμο μύησης που επιβιώνει μέχρι σήμερα, κατά κόρον στην Αφρική, αν και απαντάται και σε ορισμένες χώρες της Ασίας και ελάχιστες της Μ. Ανατολής. Η αφετηρία του χάνεται στα βάθη των αιώνων της αφρικανικής παράδοσης. Σύμφωνα με έναν αρχέγονο μύθο του Μαλί, σε κάθε ανθρώπινο ον τη στιγμή της γέννησής του υπάρχει και το αρσενικό και το θηλυκό φύλο. Στον άνδρα το θηλυκό βρίσκεται στην ακροβυστία, και στη γυναίκα το αρσενικό βρίσκεται στην κλειτορίδα. Έτσι, με την περιτομή και την κλειτοριδεκτομή αντίστοιχα, συντελείται σωματικά και κοινωνικά το πέρασμα των παιδιών στην ενηλικίωση, και ο άνδρας και η γυναίκα πια θεωρούνται έτοιμοι να παντρευτούν.
"Δεν ξέρω γιατί ακριβώς το κάνουμε. Γεννηθήκαμε και το βρήκαμε έτσι, κι έτσι θα το κρατήσουμε. Μη γελιόμαστε, η κλειτοριδεκτομή δεν πρόκειται να σταματήσει μέχρι το τέλος του κόσμου», μας λέει η γερόντισσα που είναι επιφορτισμένη με την τέλεση της σκληρής πρακτικής. Μας δείχνει το μικρό σκουριασμένο μαχαίρι που θα χρησιμοποιήσει στην τελετή. Κι όμως, η ίδια πιστεύει ότι κάνει κάτι καλό. «Όποια δεν έχει κάνει κλειτοριδεκτομή είναι κατάρα. Δεν μπορεί να βρει άντρα, δεν μπορεί να κάνει παιδιά. Με την κλειτοριδεκτομή δεν παθαίνουν τίποτα κακό. Πλένω τα κορίτσια με το παραδοσιακό φάρμακο για να φυλαχτούν από τα κακά πνεύματα και καθαρίζω το μαχαίρι στη φωτιά», μας εξηγεί και επιμένει: «Δεν κλαίνε, δεν πονάνε, δεν παθαίνουν τίποτα κακό!».
«Δεν είναι λίγες οι φορές που το ζευγάρι την πρώτη νύχτα του γάμου έρχεται στο νοσοκομείο, καθώς λόγω της φραγής του κόλπου είναι αδύνατη η σεξουαλική επαφή. Και βέβαια ούτε λόγος για απόλαυση στη σεξουαλική ζωή. Η γυναίκα αντιδρά, αφού συνήθως υποφέρει, γι'; αυτό πολλά ζευγάρια οδηγούνται στο χωρισμό», μας λέει ο γιατρός Μουσταφά Τουρέ, που αντιμετωπίζει σχετικά περιστατικά. Σκεφτείτε μόνο, για πόσα κορίτσια η πρώτη ερωτική επαφή σήμαινε να τις ανοίξει ο άνδρας τους μ'; ένα μαχαίρι ...;Αλλά η κλειτοριδεκτομή και το σεξ είναι θέματα ταμπού για την κοινωνία, καλυπτόμενα από ένα πέπλο σιωπής.
Η κλειτοριδεκτομή εμφανίζεται να είναι στην Αφρική πιο αρχαία από τη θρησκεία. Κι αν σήμερα κάθε καταγωγικός ερμηνευτικός μύθος μοιάζει να έχει ξεχαστεί, οι άνθρωποι επιμένουν στην τέλεσή της κυρίως βάσει διαδεδομένων δεισιδαιμονιών και αντιλήψεων. Η κλειτορίδα θεωρείται πηγή και φορέας κακών. Οι άνδρες νομίζουν ότι θα μεγαλώσει όπως το πέος και φοβούνται να την αγγίξουν για να μη μείνουν ανίκανοι. Οι γυναίκες νομίζουν ότι αν στη γέννα το κεφάλι του μωρού αγγίξει την κλειτορίδα, το παιδί θα πεθάνει. Ή φαντάζονται ότι τα φυσιολογικά εξωτερικά γυναικεία γεννητικά όργανα είναι υπερβολικά ευμεγέθη.
Η κυρίαρχη αντίληψη όμως που συντηρεί την πρακτική είναι ότι η γυναίκα είναι υπερσεξουαλική, και είναι αδύνατο για έναν μόνο άντρα να την ικανοποιήσει. Έτσι η κλειτοριδεκτομή παρουσιάζεται ως ο τρόπος προκειμένου η γυναίκα να μένει «ήσυχη», παρθένα μέχρι να παντρευτεί, και πιστή στον άνδρα της μετά το γάμο.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, 120-140 εκατομμύρια κορίτσια και γυναίκες παγκοσμίως έχουν υποστεί αυτόν το σεξουαλικό ακρωτηριασμό, ενώ άλλα 3 εκατομμύρια ζουν κάθε χρόνο υπό αυτή την απειλή. Για να το πούμε αλλιώς, 6 κορίτσια σε όλο τον κόσμο υποβάλλονται σε κλειτοριδεκτομή κάθε λεπτό.

6 Φεβρουαρίου: Παγκόσμια ημέρα κατά της κλειτοριδεκτομής

πηγές κ' σχετικά: Λουλούδι της ερήμου , Εξάντας

Τα "άσπρα" μες τα "μαύρα".

«Οι άνθρωποι αυτοί δεν παύουν να είναι εικόνες του Θεού. Και δεν παύει ο άνθρωπος, οποιουδήποτε χρώματος, όπου κι αν βρίσκεται, να έχει δικαιώματα. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι έχουν τρομάξει οι άνθρωποι από την απότομη μεγάλη παρουσία λαθρομεταναστών. Και είναι καιρός, επιτέλους, να σταματήσουμε να τους εκμεταλλευόμεθα.
Πρέπει να τους δηλώνουμε τους μετανάστες και να τους γνωρίσουμε και να τους περιθάλψουμε.
Διότι το ίδιο συνέβη όταν κύματα Ελλήνων φεύγανε για την Αυστραλία, για την Αμερική και στη συνέχεια, στη σύγχρονη περίοδο, για τη Γερμανία. Ζητούσαν νομιμοποίηση, ζητούσαν δικαιώματα, ζητούσαν ψωμάκι. Επομένως, να μη φοβόμαστε το νόμιμο και τον καθαρό. Να φοβόμαστε τον κρυφό, εκείνον που δεν μπορεί να κυκλοφορήσει στο φως. Ο Άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής λέει: “Πας ο φαύλα πράσσων μισεί το φως και ουκ έρχεται προς το φως, ίνα μη ελεγχθή τα έργα αυτού προ του φωτός”.
Δηλαδή, μη φοβόμαστε εκείνον που θα νομιμοποιηθεί. Να φοβόμαστε τον παράνομο, ο οποίος εξακολουθεί να ζει στην παρανομία.
Όσο είναι στο περιθώριο γίνονται επικίνδυνοι.
Όσο δεν είναι δηλωμένοι, δεν έχουν βιβλιάριο, ταυτότητα και ασφάλιση! Και ερωτώ: Εκτός από αυτούς που έχουν τη δική τους πολιτική άποψη, ποιοι είναι εκείνοι που θέλουν να τους διώξουμε; Θέλουν οι ξενοδόχοι; Θέλουν οι αγρότες; Δεκτόν. Αλλά όχι να λένε μετά “αυτός είναι καλός, είναι δικός μου, να τον κρατήσουμε, διώξτε τους άλλους”. Ποιοι θα πάνε στα χωράφια μετά; Οι Έλληνες πηγαίνουν στις καφετέριες και οι άλλοι δουλεύουν στα χωράφια.

Νομίζω, πάντως, ότι το νομοσχέδιο προβλέπει ασφαλιστικές δικλίδες. Αναφέρεται σε όσους γεννήθηκαν εδώ, σε όσους ζουν εδώ για καιρό.
Καλύτερα λοιπόν έτσι, καθώς θα τους ελέγχουμε, θα ξέρουμε ποιοι, πόσοι είναι και πού είναι. Όσον αφορά στα παιδάκια των μεταναστών, αυτό που έχω να πω είναι ότι διαπρέπουν. Και διαπρέπουν έναντι και πολλών ελληνόπουλων, που δυστυχώς εγκαταλείπουν το σχολείο στη μέση. Το μεγαλύτερο ποσοστό, ακόμα και στη Ζάκυνθο, είναι εκείνοι που φεύγουν χωρίς να τελειώσουν το σχολείο. Κι εκείνοι με δυσκολίες, με δυστυχία, πηγαίνοντας στο νυκτερινό σχολείο. Ξέρω προσωπικά Αλβανό ο οποίος διαπρέπει στο πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας. Πρώτος μπήκε, πρώτος τελειώνει. Τι να πούμε σε αυτόν; Δεν έχεις νομιμοποιηθεί; Ή πρέπει να του δώσουμε το δικαίωμα να ζήσει και να προσφέρει στην κοινωνία κι αυτός ο άνθρωπος; Στις υποτροφίες που δίνουμε ως Μητρόπολη Ζακύνθου δεν εξετάζουμε τίποτε άλλο πέρα από τις επιδόσεις και το ήθος του».
...ΖΑΚΥΝΘΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
24-01-10 από: neoskosmos.com

Να βάλω λόγια.. να μη βάλω ..??

...Άστο, μάλλον να μη βάλω...

με κάλυψε έτσι κι αλλιώς και ο "Αντίδραση+σεξ": http://antidrasiandsex.blogspot.com/2010/02/blog-post.html