Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010

focusing

Εστιάζοντας λοιπόν στο τι μας κάνει να βγούμε από τα ρούχα μας και τι μας ενώνει ως λαό, έθνος για την ακρίβεια, ξανά καταλήγουμε στην πατροπαράδοτη ΠΑΤΡΙΔΟΚΑΠΗΛΙΑ μας.
Πως γίνεται σε ότι κι αν συμβεί εμείς να θυμόμαστε την υπερήφανη καταγωγή μας και την πλούσια και ανεπανάληπτη κληρονομιά μας, μόνο ο Εέλληνας μπορεί να το κάνει! Αυτή τελικά μήπως είναι και η "μαγκιά της φυλής"? Το να τα έχεις κάνει όλα "σαν τα μούτρα σου", το να επιδεικνύεις έναν απίστευτο Ωχαδερφισμό (δική μας και αυτή η παγκόσμια λέξη – έννοια - κίνημα) σε σχέση ακόμα και με τα παιδιά σου, το να σε νοιάζει μόνο να μην καταστρέφουν οι "ξένοι", είναι κάτι που αποτελεί ΠΑΤΕΝΤΑ!
Δεν μας πειράζει που εάν βρούμε αρχαία κάτω από το σπίτι μας μάλλον θα τα πουλήσουμε σε κανά κουτόφραγκο ή αν δεν βρούμε τις "άκρες" απλώς θα τα καταστρέψουμε να μην υπάρχουν. Δεν μας πειράζει το ότι και αυτά που υπάρχουν δεν τα φυλάσσουμε και στις καλύτερες συνθήκες για την "διαβίωση" τους. Δεν ενδιαφερόμαστε να ελέγχουμε τι μας ανήκει, εδώ στην εσωτερική αγορά. Αλλά, μόλις κανάς κουτός κάνει καμία Π@@ρια... βούρρρ για γκρουπ των δέκα χιλιάδων στο facebook!
Και μόλις πάρουμε το «συγνώμη» και την ταπεινωτική ήττα του κουτού, ξεχνάμε τι απόσταση υπάρχει από την Αφροδίτη της Μύλου μέχρι σήμερα. Καθόμαστε εκεί, «έ, αφού έχουμε τόσο ένδοξο παρελθόν..!», και κουβέντα για το σήμερα ή το αύριο… «έ, και αύριο βρε αδελφέ κάτι θα βρούμε από το παρελθόν που να μας βγάλει ασπροπρόσωπους» !!!!!!
Ωχ,αδέλφια.. το δαχτυλάκι η Αφροδίτη, η Νίκη, ο Ερμής, οι Κούροι κ οι κόρες έπρεπε από καιρό να το σηκώσουν και όχι στο Fotoshop !!
Άλλα δύο σχόλια: Απο τον Ανέστη και απο τον Νίκο Φωτάκη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου