...Ήταν απλά ένας περίπατος στο ΘΡΑΣΟΣ.

..Προεκλογικά, εκλογικά, μετεκλογικά.

Μεγάλη "γιορτή" οι εκλογές, μεγάλο πανηγύρι. Κάθε λογίς πραματευτές μετά συμπαρομαρτούντα τους σε κοινή θέα. Πολλά σεντόνια ανοιχτά κρεμιούνται στα μπαλκόνια προς αποδείξεως της τιμιότητας και της αγνότητας του πραματευτή. Πολλά σεντούκια ανοιχτά με πράματα λογίς, λογίς και με ντελάληδες σορό! .... Μόνο πού:
Αν στα σεντόνια σύντροφοι είναι το αίμα μολυσμένο;
Αν τα σεντούκια σας τα φέρνεται από παλιά;
Αν η πραμάτεια σας είναι χαλασμένη, δύσοσμη και γεμάτη οργανισμούς που αφού την κατασπάραξαν περιμένουν να βγουν στο φως μπας και βρουν νέα τροφή;
Αν οι ντελάληδες σας φωνάζουν δυνατότερα και από σας; …..Θράσος μου μυρίζει να περισσεύει!
Κι όλα για την πρώτη θέση! Για τη δεύτερη κανένας! Το παιχνιδάκι του «κερδάμε» καλά κρατεί κι όλοι βολεμένοι. Καθώς και η σαλαμοποίηση του ψηφίζω «μνημόνιο», «όχι μνημόνιο» λες και για τη διάβαση, το πεζοδρόμιο, τα σκουπίδια, τη συνεννόηση το μνημόνιο μας φταίει ή μας σώζει! Περίσσιο το θράσος να ξεπερνάς την απτή πραγματικότητά σου προς χάριν κεντρικού άξονα πολιτικής. Τα πράγματα αλλάζουν από κάτω, η αλλαγή κεφαλής δεν αλλάζει και την πραγματικότητα.

..(επισύναψη σημείωσης:
Ευτυχώς που ταξίδευα, ταξίδευα σε μια χώρα και ένα κόσμο χωρίς μνημόνιο, γρίνια, ηττοπάθεια. Ευτυχώς που έκλεισα αυτιά, μάτια και μύτη και μπόρεσα να δω ομορφιές απέραντες, δελφίνια, πυγολαμπίδες και χελιδονόψαρα, να ακούσω τρυποκάρυδους, καμπάνες και το κύμα, να οσμιστώ ιώδιο, φασκόμηλο, λιβάνι.
Τόσα πολλά μου έλειψαν από την «πραγματικότητα» που νιώθω «ασύντακτος». …)