Ο ένας με laptop, ο άλλος με γαϊδούρι..

Δύο ταυτόχρονες ειδήσεις, από δυο μεριές του κόσμου. Αν δεν ήταν μαζί σίγουρα θα ενθουσιαζόμασταν με κάθε μία από αυτές, τώρα όμως..
Λίγο ποιο κοντά στo " Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΤΕΧΝΕΣ ΚΑΤΕΡΓΑΖΕΤΑΙ "

1) "O Κολομβιανός Luis Soriano πηγαίνει εκεί που κανένας βιβλιοθηκάριος δεν έχει πλησιάσει. Μεταφέρει τον πολιτισμό στα παιδιά της κολομβιανής επαρχίας στην πλάτη ενός γαϊδουριού! Έχει ήδη δημιουργήσει αξιόλογη βιβλιοθήκη στη γενέτειρά του και ελπίζει πως θα κάνει το ίδιο και στην υπόλοιπη –ξεχασμένη- Κολομβία.Με τα γαϊδουράκια του φορτωμένα με βιβλία, ο Soriano «οργώνει» τις απομονωμένες πεδιάδες της χώρας του, προσφέροντας τη δυνατότητα στους αγρότες και τα παιδιά τους να «μυηθούν» στην ανάγνωση βιβλίων. Ο ίδιος εφηύρε τους «Βιβλιο-γάιδαρους», κινητές βιβλιοθήκες στις πλάτες των υπομονετικών αυτών ζώων τα οποία καταφέρνουν να πλησιάσουν τις πιο φτωχές και δυσπρόσιτες περιοχές της Κολομβίας. Μάλιστα, χάρη στα βιβλιο-γαιδουράκια του καταφέρνει να πλησιάσει σε περιοχές κατειλημμένες από αντάρτες, οι οποίοι του χαρίζουν κάποιου είδους ασυλία. Την αποστολή του ξεκίνησε το 1998, όταν ξαφνικά έμεινε χωρίς δουλειά. Αν και προέρχεται από φτωχή οικογένεια, είχε καταφέρει από μικρός να εμπλουτίσει τη βιβλιοθήκη του με πλούσιο υλικό. Αποφάσισε, λοιπόν, να μοιραστεί τη συλλογή του με αυτούς που ουδέποτε θα είχαν την ευκαιρία να έχουν πρόσβαση σε βιβλία. Αγόρασε τον πρώτο του γάιδαρο και ξεκίνησε τα ταξίδια. Σήμερα, η προσπάθειά του έχει αναγνωριστεί με αποτέλεσμα να δέχεται σημαντική οικονομική βοήθεια από ΜΚΟ και ιδιωτικές επιχειρήσεις, ώστε να συνεχίσει το έργο του. Διαθέτει, πλέον, 22 «βιβλιο-γαϊδούρια», ενώ πολλοί είναι και οι εθελοντές που τον ακολουθούν. "

2)Joe Hatchiban

Ο Joe είχε τη φαεινή ιδέα να εγκαταστήσει στο μεγάλο τρίκυκλο που αγόρασε ένα σύστημα ήχου, με laptop και ηχεία, στο οποίο συνέδεσε ένα μικρόφωνο. Το αυτοσχέδιο καραόκε ήταν ήδη έτοιμο! Σχεδόν 2.000 άνθρωποι μαζεύονται καθημερινά γύρω από το ποδήλατο-καραόκε του Joe, στο πάρκο που έχει διαμορφωθεί δίπλα στο παλιό τείχος του Βερολίνου, στο σημείο όπου βρισκόταν η «νεκρή ζώνη». Στο σημείο όπου δεκάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους προσπαθώντας να περάσουν από την Ανατολική στη Δυτική Γερμανία, οι νέοι μαζεύονται σήμερα κατά χιλιάδες για να διασκεδάσουν, να τραγουδήσουν και να χορέψουν. «Κάθε φορά που σηκώνεται κάποιος για να τραγουδήσει, πρόκειται για μια καινούρια γιορτή. Ο κόσμος χειροκροτεί και ουρλιάζει, χορεύει και γελάει. Δεν έχει σημασία αν έχουν ωραία φωνή, αν ξέρουν τα λόγια ή αν έχουν σκηνική παρουσία. Το μόνο που χρειάζεται είναι διάθεση για κέφι, διάθεση για ζωή», σχολιάζει ο Joe. Και πράγματι, άντρες που τραγουδούν Shakira, γυναίκες που χορεύουν στο άκουσμα του Thriller του Michael Jackson και νέοι Γερμανοί που τραγουδούν το Total Eclipse of the Heart, μιμούμενοι τη Bonnie Tyler, συνθέτουν την εικόνα που περιβάλλει τον Joe κάθε Κυριακή, εξανεμίζοντας τις αναμνήσεις της φρίκης και γεμίζοντας την πάλαι ποτέ «νεκρή ζώνη» του τείχους με κέφι και μουσική.